"Η φωτογραφία για μένα είναι στάση ζωής, κάτι διαμορφωμένο με διαφορετικό τρόπο για τον κάθε δημιουργό, που το κουβαλάει εντός του." Συνέντευξη: Δώρα Λαβαζού





Μια φωτογραφική έκθεση χωρίς τίτλο. Προκαλεί ένα ενδιαφέρον αυτό από μόνο του είναι μια μελετημένη κίνηση ή 


απλά δε σου αρέσουν οι τίτλοι στις φωτογραφίες έστω στις εκθέσεις σου;
Ο μόνος τίτλος που θα μπορούσα να δώσω στις εκθέσεις μου είναι Χρήστος Μαλτέζος - Φωτογραφία. Γιατί πιστεύω γενικότερα στη μοναδικότητα της εικόνας που έχει την δική της δύναμη και αυτονομία η οποία δεν είναι κομμάτι μιας ενότητας εικόνων. Οι εικόνες στις εκθέσεις μου εκφράζουν τον τρόπο που αντιμετωπίζω την φωτογραφία, την αντίληψη μου  ως άτομο και των τρόπο που δημιουργώ. Άλλωστε δεν πιστεύω στην θεματολογία αλλά στην δύναμη του μέσου, και της μοναδικής στιγμής μέσα στον άνθρωπο, που μπορεί να μεταμορφώσει την πραγματικότητα και να αποδοθούν εικόνες με βάθος. Ένας δημιουργός εκφράζει πολλά πράγματα με το έργο του, που δεν μπορούν να ενταχθούν σε τίτλους ή να περιγραφούν με λέξεις. Επομένως δεν θα μπορούσα να σκεφτώ κάποιο τίτλο που να έχει νόημα, παρά μονάχα Φωτογραφία που δημιουργήθηκε από εμένα. 
Ας γυρίσουμε μαζί πίσω στο χρόνο ποια ήταν η αφορμή για να ξεκινήσεις το φωτογραφικό σου ταξίδι;
Το 1991 ψάχνοντας για κάποια σχολή κινηματογράφου, που πίστευα ότι με ενδιαφέρει εκείνη την εποχή, κατέληξα σε σχολή φωτογραφίας νομίζοντας ότι είναι κάτι παρεμφερές.Τριετής η οποία ήταν οργανωμένη και με έμφαση στη δημιουργικότητα. Φυσικά πολύ γρήγορα κατάλαβα ότι η φωτογραφία είναι μια άλλη μορφή τέχνης, με τις ιδιαιτερότητες της, και προσπάθησα να την κατανοήσω. Αυτά τα χρόνια έχουν σημασία για μένα γιατί άρχισα να διαμορφώνω γενικότερα την σκέψη μου, την στάση μου ως άτομο και απέναντι στον κόσμο. 
Η φωτογραφία που παράγεις ανήκει στην καλλιτεχνική φωτογραφία. Πόσο πιο δύσκολος και μοναχικός, θεωρείς, είναι αυτός ο δρόμος;
Σίγουρα οι τέχνες και η δημιουργία δεν είναι κάτι απλό και χρειάζεται πολύ δουλειά με τον εαυτό μας. Καταλαβαίνεις ότι είναι τρόπος ύπαρξης και στάση ζωής. Χρειάζεται να αποβάλεις τις μικρότητες, να καλλιεργηθείς ως άτομο, να βρεις τον άνθρωπο μέσα σου. Να βρεις το αληθινό νόημα του κόσμου,της ύπαρξης, και να διαρρήξεις όλες τις ατομικές και κοινωνικές συμβάσεις, διαμορφώνοντας μια δική σου αντίληψη των πραγμάτων. Αυτό σημαίνει ότι έτοιμες λύσεις δεν υπάρχουν, και πρέπει εσύ να βρεις το νόημα που έχουν οι πράξεις, της ύπαρξής σου και του κόσμου. Όταν καταλάβεις την μοναδικότητα  της ύπαρξης του κάθε ατόμου και της σκέψης του, τότε δέχεσαι ότι ο καθένας πορεύεται μόνος του στη ζωή.
Θεωρείς πως στη χώρα μας το κοινό είναι έτοιμο να αντιληφθεί να κατανοήσει το έργο ενός φωτογράφου σαν κι εσένα;
Ναι το πιστεύω. Άλλωστε το έχω δει σε όλες τις εκθέσεις μου. Η τέχνη είναι ειλικρινής και απευθύνεται στον άνθρωπο. Άνθρωποι με αληθινά αισθήματα μπορούν να την προσεγγίσουν. Είναι αυτοί που έχουν ανοικτό τρόπο σκέψης και μπορούν να δεχτούν αυτό που βλέπουν και τους συγκινεί.
Η φωτογραφία είναι ένα όχημα ώστε να επικοινωνήσουμε αυτά που μας απασχολούν με τον κόσμο, θέλεις να μας πεις τι προσδοκά ένας φωτογράφος που εκθέτει τη δουλειά του σε κοινή θέα;
Η φωτογραφία και η τέχνη γενικότερα είναι επικοινωνία μεταξύ αισθήσεων, και στοχεύει στο να καλλιεργήσει τον άνθρωπο, ώστε να συνειδητοποιήσει αλήθειες της ύπαρξης του. Το έργο των δημιουργών είναι μια προσφορά στην ανθρωπότητα, επομένως κανείς δεν δημιουργεί για τoν εαυτό του. Ο προορισμός των έργων είναι η έκθεση σε κοινή θέα.
Παρατηρώ πως δεν αναρτάς φωτογραφίες δικές σου στα σόσιαλ μίντια απεναντίας αναρτάς μεγάλων φωτογράφων και κάποιες ανακοινώσεις που αφορούν στις εκθέσεις σου. Θεωρείς πως η υπερέκθεση και δη στα μίντια είναι κάποια μορφή ματαιοδοξίας ή έστω αγωνίας;
Στην ουσία ο κάθε φωτογράφος μπορεί να προσεγγίσει ένα πολύ μικρό κοινό με τις εκθέσεις. Το διαδίκτυο είναι άλλος ένας τρόπος έκθεσης με πολλές δυνατότητες. Μπορούμε να προβάλλουμε το έργο μας και να το δει κάποιος στην άλλη πλευρά του πλανήτη, που με κανένα άλλο τρόπο δεν θα μπορούσαμε. Έτσι έχω τα δικά μου sites που αναρτώ φωτογραφίες μου και άλλα αξιόπιστα που κατά καιρούς μου έχουν κάνει αφιερώματα. Δεν με ενοχλεί η υπερέκθεση αλλά η παρερμηνεία και η λάθος αντιμετώπιση. 
Θα ήθελες να μας αναφέρεις κάποιους φωτογράφους που εκτιμάς και θεωρείς πως έχουν επηρεάσει τη ματιά σου;
Σίγουρα υπάρχουν οι μεγάλοι δάσκαλοι που το έργο τους είναι σημαντικό για την φωτογραφία ως μορφή τέχνης, και επηρεάζεται στο ξεκίνημα κάποιος που ασχολείται με τη φωτογραφία. Βέβαια το ζητούμενο είναι να φιλτράρει ο φωτογράφος τις επιρροές και να διαμορφώσει το δικό του τρόπο αντίληψης και δημιουργίας. Να χαράξει το δικό του δρόμο και να βρει το δικό του τρόπο έκφρασης, δημιουργώντας το δικό του έργο. Ξεπερνώντας ότι τον στοιχειώνει και ότι έχει δημιουργηθεί. Αλλιώς θα μείνει  μια ζωή, οπαδός, θαυμάζοντας αυτό που θα ήθελε ο ίδιος να δημιουργήσει. 
Πέρα από την έκθεση σου διοργανώνεις και κάποια σεμινάρια από τον Ιανουάριο του νέου έτους θα ήθελες να αναφερθείς πάνω σε αυτά;
Το σεμινάριο είναι ευ΄ όλης τις ύλης της φωτογραφίας. Είναι η εργαλειοθήκη που κουβαλάει ο καθένας στο μυαλό του που ασχολείται με την φωτογραφία. Είναι πλήρες σε τεχνικές γνώσεις λήψης και επεξεργασίας έτσι όπως πρακτικά εφαρμόζονται. Ενσωματώνει  φωτογράφηση με κέντρο την οπτική αντίληψη, γιατί καμία γνώση δεν είναι χρήσιμη όταν δεν εφαρμόζεται στην πράξη. Περιλαμβάνει   ανάλυση εικόνας της φωτογραφικής δουλειάς των συμμετεχόντων. Και γενικότερα δίνεται βάρος στον τρόπο που χτίζεται η εικόνα με ερμηνεία του έργου σπουδαίων φωτογράφων. Η ύλη του σεμιναρίου είναι διαμορφωμένη να προσφέρει γνώση και φωτογραφική εμπειρία, ώστε οι συμμετέχοντες μετά το τέλος να μπορούν να συνεχίσουν μόνοι τους, και να λύσουν όποια προβλήματα τους προκύπτουν φωτογραφίζοντας.
Ποια είναι η κύρια αιτία που σε οδηγεί στο ασπρόμαυρο δεν μπορεί μια έγχρωμη φωτογραφία να έχει την ίδια ένταση ή ακόμα και πολλαπλές αναγνώσεις όπως μια ασπρόμαυρη;
Επιλέγω το ασπρόμαυρο για την αφαίρεση της εικόνας που δημιουργείται, σε σχέση με την πραγματική σκηνή. Και για την ένταση της φόρμας μεταξύ φωτός και σκιάς. Σίγουρα ο κάθε φωτογράφος βρίσκει φόρμες που μορφοποιούν την δική του έκφραση, και καταλήγει στο υλικό που τον ενδιαφέρει. Για μένα η αφαίρεση του χρώματος σημαίνει μεταμόρφωση του εξωτερικού κόσμου, ώστε η εικόνα που δημιουργείται να έχει το δικό της λόγο ύπαρξης. Ασφαλώς το χρώμα έχει τις δικές του δυνατότητες, και σίγουρα μπορούν αποδοθούν δυνατές εικόνες, το έχω δει στο έργο σημαντικών φωτογράφων. Απλά χρειάζεται μια άλλη διαχείριση και αντιμετώπιση της δημιουργικότητας στην φωτογραφία.
Θα ήθελες να μας δώσεις το μότο αυτής της συνέντευξης απαντώντας στο τι είναι φωτογραφία για εσένα ή προσπαθώντας να απαντήσεις στο φιλοσοφικό ερώτημα γιατί φωτογραφίζεις;
Η φωτογραφία είναι μια μορφή τέχνης, μια έκφραση του ανθρώπινου πνεύματος. Που απορρέει από τον άνθρωπο που θέλει να  δώσει ότι υπάρχει βαθύτερα εντός του. Δημιουργώντας έργα που ξεπερνούν ακόμη την δική του σκέψη και ύπαρξη. Υπάρχουν άνθρωποι που από ιδιοσυγκρασία η δημιουργικότητα είναι μονόδρομος, είναι αυτό που τους διαμορφώνει και τους συντηρεί στη διάρκεια της ζωής τους, έτσι ακολουθούν το δικό τους δρόμο, βρίσκοντας το δικό τους νόημα στις πράξεις τους. Ακόμη με την καλλιτεχνική δημιουργία μπορεί ο καθένας να καλλιεργήσει τον άνθρωπο μέσα του, και να βρει τις αληθινές αξίες τις ύπαρξης του, και του εξωτερικού κόσμου. 
Υπάρχει η αντίληψη ότι η φωτογραφία βρίσκεται σε ότι βλέπουμε, και είναι ορατό, και στη σημασία των γεγονότων. Ωστόσο έχουν γίνει σπουδαίες φωτογραφίες από ασήμαντα θέματα ( όπως μια γραμμή στο πάτωμα) που σημαίνει ότι δεν έχουν σημασία τα θέματα, αλλά πως αναδεικνύονται μέσα από την φωτογραφία, και ο τρόπος που άνθρωπος δημιουργεί. Έτσι καταλήγουμε στο συμπέρασμα  ότι η φωτογραφία βρίσκεται μέσα στον άνθρωπο, στον τρόπο που δημιουργεί, και γενικότερα στη γνώση και εμπειρία που κουβαλάει και έχει αποκτήσει στη διάρκεια της ζωής του.
Αντικειμενικά η φωτογραφία δεν διαφέρει από τις άλλες τέχνες, είναι και αυτή μια γλώσσα ή μια μορφή δημιουργίας, με τις δικές της ιδιαιτερότητες ως μορφή τέχνης. Και όλες οι τέχνες έχουν μοναδικό σκοπό να εκφράσουν το ανθρώπινο πνεύμα. Ο φωτογράφος πρέπει να αποκτήσει συνείδηση αυτού του σκοπού της φωτογραφίας, δίνοντας το βάρος που της αναλογεί, και στην συνέχεια να τον υπηρετήσει. Γνωρίζοντας  ότι αυτό θα τον διαμορφώσει και χρειάζεται διαρκή συντήρηση.
Η φωτογραφία για μένα είναι στάση ζωής, κάτι διαμορφωμένο με διαφορετικό τρόπο για τον κάθε δημιουργό, που το κουβαλάει εντός του.

Τα πνευματικά δικαιώματα των φωτογραφιών της συνέντευξης ανήκουν στον Χρήστο Μαλτέζο, ο οποίος ευγενικά μας παραχώρησε για το άρθρο. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση των φωτογραφιών χωρίς την έγκριση του δημιουργού τους.

No comments:

Post a Comment